30 Eylül 2011 Cuma

Bir annenin veli olma hikayesi...Anaokulu Mevzusu

Haftalardır hummalı bir çalışma içindeydim.. Erkam Eymen'e en iyi anaokulunu bulma çabası ( mükemmeliyetçi anne tavrı)
Fiziki şartları yerinde,müstakil yerleşime sahip,evime yürüme mesafesinde, adam gibi bahçesi olan, hatta hayvan beslenen,lezzetli yemekler pişen,temiz, iyi eğitimci ve yönetim kadrosuna sahip birde çocuk uzmanı arkadaşın çocuğunu güvenle verdiği  kurumu bulunca çok tereddüt etmedim.. Bir haftadır veli olarak herhangi bir olumsuzluk gözlemlemedim..Darısı diğer günlerin başına...

Öncesinde bir dolu kurum gezdim.. karşılaştığım nahoş manzaraları paylaşmaya bile gerek yok..Milletin çocuklarına üzülüp uykularım kaçtı..Zorlu bir süreçti..Ağlama krizlerine giren,saatlerce ağlamaktan perişan olan  bebekler,çocuklar...çalıştığı için  çocuğunu alamayan anneler..Mutsuz anneler mutsuz çocuklar..
Çocuk ağlamasına dayanamayan bir anne için oldukça yaralayıcı manzaralardı..

Bütün ihtimalleri düşünüp,tedbirini alınca yaşanacak sıkıntı da olmadı çok şükür..
Erkam Eymen okul olayını benimsedi ( maşallah) .Günlerce annesi akşama kadar okulda oturdu..Ne olur ne olmaz diye:).

Ay  ne güzel hemen adapte oldu diye sevinirken, bugün her oyun öncesi ve sonrası gelip beni öpmeye başladı. Her 10 dakika da bir yanıma gelmeye başlayınca T.Hanım'ın da önerisiyle  ben evin yolunu tuttum..
Gelirken birkaç kitapçı gezdim.Erkam Eymen'e kitap ve oyuncak aldım..
O kadar boştu ki elim kolum... Sağıma soluma bakınıp durdum..

Elimden tutan da yoktu..Yoruldum kucağına al diyen de..Markete gidince cipsleri ve kolaları görünce onlarca kez; ''anne cip acı'' ''anne acı'' diyerek yüzünü buruşturan da yoktu...

Sütlerini aldığı gibi kasaya koşan,sıra beklemek yerine  en öne kaynak  yapıp müşterileri  güldürüp   kasiyere ''sütü al''diyen de yoktu...
Yürümeye devam ettim..En büyük sığınağımı aradım telefonla..Antım ruh halimi:))
''Annelik zor şey dedi'' annem.. hemde nasıl zor..

O kadar bütünleşmişiz ki..  yanımda olmayınca kendimi çok yarım hissettim...Bugün ilk ayrılık günümüz..
Bu süreçte geçecek...Her şey çok güzel olacak..
Baktık ters mi gitti bir şeyler... Bırakırız okulu,beraber gezmeye devam ederiz:))
Zaman gösterecek..
fotoğraf alıntıdır

8 Eylül 2011 Perşembe